วันเสาร์ที่ 30 สิงหาคม พ.ศ. 2557

Room Sweet :: 3 (Hopega NC)



J-Hope :: Talk




ผมไม่รอช้าที่จะเข้าไปจู่โจมร่างบางตรงหน้า วันนี้กล้าดียังไงมาพูดชื่อไอ้นัมจุนให้ผมได้ยินแบบนี้มันต้องโดนทำโทษทั้งคืนนี้



ผมกดร่างบางลงไปบนเตียงและรีบขึ้นคร่อมทันที ยุนกิมองมาที่ผมด้วยใบหน้าสีแดงจัด 



ผมกระตุกยิ้มก่อนจะก้มลงไปบดขยี้ริมฝีปากบางของคนตรงหน้าอย่างหิวกระหาย ริมฝีปากนี้แหละที่ผมโหยหามาตลอดทั้งวัน ผมจะกลืนกินให้สาแก่ใจเลย ผมตวัดลิ้นเข้าไปในโพลงปากเล็กๆเพื่อกินความหวานที่อยู่ในนั้น แล้วมันก็หวานจริงๆซะด้วยสิ ลิ้นเล็กๆของยุนกิตอบสนองผมเป็นอย่างดี จนผมอย่างจะทำมากกว่าจูบแล้วสิ วันนี้ผมกะว่าจะไม่ทำอะไรร่างเล็กแล้วนะ แต่ผมก็อดไม่ได้จริงๆ



ว่าแล้วผมก็จัดการถอดเสื้อผ้าที่หน้ารำคาญของเราสองคนออกไป ก่อนจะโยนทิ้งไปตรงมุมไหนของห้องก็ไม่รู้ แต่เรื่องนั้นชั่งมันเถอะ สิ่งที่ผมสนคือร่างสีขาวผ่องไร้ซึ่งเสื้อผ้าตรงหน้าต่างหากล่ะ 



“อะ อื้อ!! โฮซอกอย่าแกล้งสิ” ยุนกิครางเสียงหลงออกมาเมื่อผมใช้มือลูบไล้ไปยังจุดกลางลำตัว ที่มันสั่นไหวและมีน้ำใสๆซึมออกมาตรงปลายนิดหน่อย สัดส่วนของยุนกิมันพอดีกับมือผมพอดีผมจึงบีบมันเบาๆ เพื่อเร่งเร้าอารมณ์ให้กับร่างเล็ก



“โฮซอก ยะ อย่าแกล้งสิ อื้อ!” ยุนกิว่า ร่างเล็กบิดตัวไปมา มือเล็กๆ กอดรอบคอของผมไว้แน่น ผมก้มลงไปซุกไซร้ซอกคอเพื่อนดมกลิ่นกายความหอมหวานจากร่างกายที่เร้าร้อนนี้ ส่วนมืออีกข้างยังสัมผัสกับสัดส่วนของยุนกิไม่เลิก 
ลิ้นอุ่นๆลากมาตามซอกคอและเลื่อนลงมาต่ำเรื่อยๆ จนมาหยุดอยู่ที่ยอดอกหวาน ผมก้มลงไปขบเม้มเบาๆ และเพิ่มน้ำหนักขึ้นเรื่อยๆ จนกลายเป็นกัด 



“อื้อ!! อย่ากัดสิ!” ยุนกิว่า น้ำเสียงเต็มไปด้วยความเสียวซ่าน ยิ่งทำให้ผมอยากจะกลืนกินร่างบางนี้เร็วขึ้น ผมลากลิ้นลงมาตามหน้าท้องเนียนแบนราบ และตรงมายังจุดกึ่งกลางของร่างกายทันที ลิ้นร้อนๆของผมสัมผัสสัดส่วนที่อ่อนไหวเบาๆ กลืนกินมันจนเปียกชื้นไปหมด 



ยุนกินอนบิดตัวไปมาด้วยสีหน้าเหยเกเมื่อผมสอดนิ้วเข้าไปยังช่องทางรักและขยับเข้าออกเบาๆเพื่อปลุกเร้าอารมณ์ของคนร่างเล็ก



“อะ อื้อ!!” เสียงครางนี้มันยั่วอารมณ์ผมจริงๆ ผมไม่อยากใช้แค่นิ้วแล้วสิ 



“ทำให้ฉันบ้างสิยุนกิ!!” ผมก้มลงไปกระซิบที่ข้างหูของยุนกิเสียงแผ่วเบา ก่อนที่ผมจะพลิกตัวร่างบางให้ขึ้นมาอยู่ข้างบน 
ยุนกิไม่รอช้าที่จะก้มลงมาสัมผัสที่ริมฝีปากของผม และมันก็เริ่มเรื่อยต่ำลงไปยังซอกคอ ยอดอก ริมฝีปากเล็กๆกัดยอดอกของผมเบาๆ และเริ่มแรงขึ้นเหมือนที่ผมเคยทำ เดี๋ยวนี้เริ่มเก่งขึ้นแล้วนะยุนกิของผมเนี่ย! ผมกระหยิ่มยิ้มด้วยความพอใจ 



“อ๊ะ…ตรงนั้น!” ผมครางออกมาแทบจะทันทีเมื่อริมฝีปากอันร้อนผ่าวของยุนกิสัมผัสไปยังจุดแกร่งกลางลำตัวของผมที่มันกำลังตื่นตัวเต็มที 



มือเล็กๆ สัมผัสสัดส่วนอันใหญ่ตัวของผมแทบจะไม่มิด 



“ฉันขอนะ” ยุนกิว่าพร้อมกับยิ้มยั่วยวน หลังจากนั้นริมฝีปากบางก็ก้มลงไปกลืนกินสัดส่วนของผมจนมิด อ่ะ…ผมรู้สึกดีจัง ผมจับศีรษะร่างบางเน้นไว้แน่น 



“ยุนกิ! นายทำได้ดีมาก” ผมชมเมื่อคนร่างเล็กทำให้ผมรู้สึกดีได้ขนาดนี้ ผมกำลังจะเสร็จแต่ผมไม่ยอมให้กิจกรรมรักของเราต้องหยุดแค่นี้หรอกนะ 



ร่างเล็กผละริมฝีปากออกจากสิ่งนั้นก่อนจะก้มลงมาจูบที่ริมฝีปากผมอีกครั้ง มือเล็กๆที่แสนซุกซนสัมผัสลูบไล้ไปตามร่างกายของผมเพื่อยั่ว ลิ้นร้อนลากตามผิวกายผมไปทั่ว 



ยุนกิลุกขึ้นยืนแล้วค่อยๆนั่งลงมาที่ตัวผมอีกครั้ง และครั้งนี้มือเล็กๆได้จับสัดส่วนของผมให้ตั้งขึ้นก่อนที่มันจะหายเข้าไปในช่องทางรักที่คับแน่นของยุนกิทีละน้อย ผมมองสัดส่วนแข็งแกร่งที่หายเข้าไปในช่องทางด้านหลังของยุนกิอย่างพอใจ 



“อะ อื้อ!!” ยุนกิครางขึ้นเมื่อสิ่งนั้นได้เข้าไปในตัวจนสุดแล้ว 
ภายในนั้นมันคับแน่น และตอดรัดแท่งแข็งแกร่งของผมจนรู้สึกเสียวซ่านไปหมดจนผมแทบจะเสร็จทั้งที่ยังไม่เริ่มขยับ



“อะ อื้ออออ~” ร่างเล็กร้องครางผสมผสานกับขย่มขึ้นลงบนตัวผมช้าๆ เนิบๆ จนผมรู้สึกไม่ทันใจ ที่ทำช้าแบบนี้เพราะต้องการจะยั่วผมเล่นใช่มั้ย มือบางยันแผงอกหนาผมเอาไว้ สะโพกกลมกลึงโยกขึ้นโยกลงบนตัวผม ใบหน้าสวยเงยหน้าขึ้นมองเพดานห้อง 



ผมมองยุนกิด้วยความพอใจ ผมยอมรับเลยว่าเวลาที่ผมมีอะไรกับยุนกิผมไม่เคยเบื่อเลย กลับมีแต่ความต้องการที่เพิ่มมากขึ้นเรื่อยๆ 



“เร็วกว่านี้สิที่รัก!!” ผมรีบเร่งเร้ายุนกิให้ขยับจังหวะให้เร็วขึ้น ผมจะให้ร่างเล็กคุมเกมส์รักให้พอใจซะก่อนถึงจะถึงทีผมบ้าง 
ยุนกิรีบเร่งจังหวะขึ้นลงบนตัวผมให้เร็วขึ้นตามที่ผมบอก เหงื่อเม็ดเล็กๆเริ่มซึมออกมาตามหน้าผากเนียน ขนาดแอร์ห้องเย็นเฉียบขนาดนี้ เหงื่อยังออกอีกนะยุนกิ 



“อ่ะ โฮซอก! ฉันไม่ไหวแล้ว” ยุนกิว่าเสียงเบาหวิว ดุเหมือนยุนกิจะเสร็จก่อนผมแล้วสินะ ทีนี้ก็ถึงทีผมเอาคืนแล้วนะ 
“เหนื่อยแล้วเหรอ” ผมถามออกไป 



“อะ อื้ม!!” ยุนกิพยักหน้าพร้อมเสียงตอบรับที่เบาหวิวเหมือนคนหมดแรงอย่างที่ว่า ก่อนที่ร่างบางจะล้มฟุบลงมาบนตัวผม กลิ่นกายชื้นเหงื่อมันยิ่งทำให้อารมณ์ดิบของผมพลุ่งพล่าน 



“งั้นถึงตาฉันเป็นฝ่ายคุมเกมส์บ้างนะ” ผมกระตุกรอยยิ้มเจ้าเล่ห์ ถอดแก่นแกร่งออกจากคนร่างเล็กน้ำสีขาวขุ่นไหลเยิ่มออกมา 



ผมจัดการจับร่างบางให้นอนคว่ำหน้า และอยู่ในท่าโค้งตัว ผมจับเรียวขาสวยที่ตั้งชันกับที่นอนให้แยกออกจากกัน มือบางของยุนกิจับไปที่หัวเตียง ผมมองร่างสวยที่กำลังอยู่ในท่าที่ผมต้องการอย่างพอใจ 



“พร้อมแล้วใช่มั้ยยุนกิ!!” ผมถามความเห็นร่างบาง



“อะ อื้ม!!” ยุนกิตอบพร้อมกับหลับตาปรี๋ 



หลังจากนั้นผมก็ขยับท่อนแข็งขื่อมาถูไถกับช่องรักทางข้างหลังของยุนกิไปมา และก็เริ่มสอดกายแก่งเข้าไปยังช่องที่เคยเข้าออกนั้นอีกครั้ง 



“อ๊ะ..โฮซอก จะ เจ็บ!” ยุนกิครางเสียงหวานระส่ำเมื่อท่อนของผมเข้าไปในตัวจนสุดแล้ว ผมไม่รอช้าที่จะขยับเข้าออก
อย่างเร็วถี่ สะโพกสวยสั่นไปตามแรงขยับของผม และยังจะขึ้นสีแดงระรื่นเนื่องจากการบีบเคล้นที่หนักหน่วง



“อ่ะ…อ๊าสสส์~” ผมครางเสียงต่ำออกมาบ้าง ถึงภายในของร่างเล็กจะคับแน่น และทำให้ท่อนของผมปวดหนึบแต่นั้นมันก็ทำให้ผมมีความสุขที่สุดเลย 



ผมขยับจังหวะให้เร็วและถี่ขึ้นเรื่อยๆ เรียวขาสวยเหมือนเริ่มจะหมดแรง เริ่มสั่นเบาๆ 



สักพักเหมือนผมจะรู้สึกถึงจุดหมายแล้ว จึงลดจังหวะให้ช้าลง ช้าลง จนในที่สุดก็หยุดอยู่อย่างนั้น และค่อยๆปล่อยน้ำสีขาวขุ่นให้เข้าไปในช่องทางรักจนหมด หลังจากนั้นผมจึงถอดกายแก่งนั้นออก น้ำสีขาวขุ่นไหลลงมาตามเรียวขาสวย มันเป็นภาพที่ปลุกเร้าอารมณ์ผมยิ่งนัก 



“ไหวมั้ย?” ผมถามอีกครั้งเมื่อเห็นยุนกินอนคว่ำหน้าหมดแรงบนเตียงนอนตัวใหญ่ 



“ฉันมีความสุขที่สุดเลย” ยุนกิว่ายิ้มๆ ดวงตาสวยเริ่มจะปิดลง 



ผมพลิกร่างบางให้นอนหงาย เสียงหอบเหนื่อยของยุนกิดังขึ้นเป็นจังหวะ ผมลูบศีรษะร่างบางเบาๆ ด้วยความอ่อนโยน



“กอดฉันได้มั้ย? โฮซอก” ยุนกิบอก ดวงตากลมปรือขึ้นมามองผมที่กำลังจ้องมองใบหน้าสวยอยู่ 



“ได้สิ!” ว่าแล้วผมก็ดึงผ้าห่มผืนใหญ่สีขาวขึ้นมาปิดร่างเปลือยเปล่าของเราสองคน ก่อนที่ผมจะก้มลงไปจุมพิตเบาๆที่หน้าผากเนียน หลังจากนั้นเราสองคนก็นอนกอดกัน ใบหน้าร่างเล็กซุกเข้ามาที่แผงออกเปลือยเปล่าของผม ส่วนผมก็กอดร่างเล็กนั้นไว้แน่น 



ค่ำคืนนี้มันแสนวิเศษมากเลยยุนกิ….ที่รักของผม 








::: อ่านแล้วก็ช่วยกลับไปเม้นให้ด้วยนะคะ ^^ 

http://my.dek-d.com/dekdee/writer/viewlongc.php?id=1133042&chapter=4

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น